Choć minęło tyle lat, choć naszą uwagę na co dzień pochłaniają sprawy mniejszej i większej wagi, a świat pędzi w kierunku nie zawsze wiadomym, my Polacy pamiętamy o tych, dzięki którym mamy prawo uczyć się, pracować, marzyć o jutrze. Ta pamięć to nasze prawo, ale przede wszystkim – obowiązek i dowód wdzięczności.
Jesienią 1939 roku po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę w obozach jenieckich znalazły się tysiące polskich oficerów, policjantów, lekarze, duchowni, naukowcy. Od 3 kwietnia do 19 maja 1940 roku na rozkaz Józefa Stalina rozstrzelano blisko 22 tysiące Polaków.
Dzień Pamięci o Ofiarach Zbrodni Katyńskiej od 2007 roku obchodzimy 13 kwietnia. Został uchwalony przez Sejm RP. Pamiętamy o tym Święcie również w naszej szkole. Jak co roku odbyły się lekcje historii, obejrzeliśmy filmy dokumentalne, na szkolnym korytarzu umieściliśmy gazetkę historyczną a wszystkie klasy wykonały plakaty związane tematycznie z tymi wydarzeniami.
Od 2008 roku w całej Polsce rozpoczęto sadzenie Dębów Pamięci ku czci zamordowanych. Jeden z nich znalazł miejsce przy naszej szkole, a my mamy zaszczyt opiekować się nim. Został poświęcony pamięci płk. Władysława Adamusa, który dostał się do niewoli sowieckiej 2 października 1939 roku i został osadzony w obozie w Starobielsku, zamordowany w Charkowie. Odznaczony KN, KW, Złotym i Srebrnym KZ oraz Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy.
Zbiorowe mogiły odkryto w lutym 1943 roku w lesie katyńskim. Dziś rośną tam wielkie drzewa a wśród ich gałęzi dzięki naszej pamięci lśni polska wolność.
U. Borowa